Coraz dłuższe noce sprzyjają obserwacjom astronomicznym, na późnym letnim niebie można zobaczyć wiele ciekawych obiektów.

Galaktyka m31 w gwiazdozbiorze Andromedy to najdalszy obiekt na niebie, który można jeszcze dostrzec gołym okiem. To olbrzymie gwiezdne miasto znajduje się w odległości ponad 2,5 miliona lat świetlnych. Mgławica w Andromedzie jest wielką galaktyką spiralną, należącą do tzw. Lokalnej Grupy Galaktyk, do której należy również nasza Droga Mleczna.

Okazała gromada kulista m13 w gwiazdozbiorze Herkulesa, często fotografowana przez miłośników astronomii. Obiekt ten znajduje się w odległości 25 tysięcy lat świetlnych i składa się z około pół miliona gwiazd. Gołym okiem w dobrych warunkach atmosferycznym zgrupowanie gwiazd zobaczymy jako mglistą plamkę, już w lornetce staje się ona świecącą mgiełką. Dopiero większe teleskopy odsłaniają piękno gromady gwiazd.

Podwójna gromada h i χ w gwiazdozbiorze Perseusza. W przestrzeni skupiska gwiazd są odległe od siebie o prawie 1000 lat świetlnych, wiek oceniany jest na 1 - 5,5 miliona lat (w skali kosmosu są bardzo młode). Obiekty znajdują się w odległości około 7500 lat świetlnych. Gromady bardzo efektownie wyglądają w lornetce.

Mgławica planetarna Pierścień m57 w gwiazdozbiorze Lutni. Mglisty pierścień od którego obiekt otrzymał nazwę widoczny jest dopiero za pomocą teleskopu o 100 krotnym powiększeniu. W środku mgławicy znajduje się niewielka gwiazda, która odrzuciła zewnętrzne warstwy swej materii i powoli przekształca się w białego karła. M57 znajduje się w odległości około 2 tys. lat świetlnych.

Coraz wcześniej wschodzą Plejady, m45 w gwiazdozbiorze Byka. Jest to najbardziej znana gromada otwarta na niebie. Plejady to takie kosmiczne przedszkole, obiekt ten zawiera bardzo młode gwiazdy – mające około 100 milionów lat (w skali kosmosu to bardzo mało). Efektowna gromada znajduje się również bardzo blisko, jest odległa od nas o około 440 lat świetlnych. Pojawienie się Plejad późnym wieczorem jest dla mnie znakiem nieuchronnie zbliżającej się jesieni.

JS

Fot. J. Stańczak

(Zdjęcia zostały wykonane teleskopem Newtona 150/750 na montażu EQ3-2)